”

Ülkemizde 'Ultra Maraton'un çok az sporcunun bildiği ve sadece birkaç sporcunun yurt dışında koştuğu bu spor dalını, 2010 yılında ilk olarak büyük fedakârlık ve zorluklarla ülkemizde 'Likya Yolu Ultra Maratonu' adı altında düzenleyen 'Uzunetap' ın Türk sporuna yaptığı katkı çok büyüktür.

2010 yılından beri gerçekleştirdikleri Ultra Maraton ve diğer etkinliklerdeki başarılı çalışmalarını gelecekte de geliştirerek sürdüreceklerinden eminim.
Türk sporuna yaptıkları bu katkılarından dolayı kendilerine minnet, sevgi ve saygılarımı sunuyorum.

Daha fazla oku

”

Profesyonel atletizm kariyerimi bıraktığım yıldan tam 6 yıl sonra, Uzunetap vesilesiyle 2014 yılında ultra maraton branşıyla tanıştım. İlk yarışım olan Longest Day konseptinde tüm erkekleri de geçerek 1. olmamın en büyük katkısı Uzunetap ekibinin ta kendisiydi.

Ben kendi gücümün ne olduğunu bilemezken bana inanan, başından sonuna kadar her bir yarışın son dakikasına kadar tüm sporcuları motive eden, güvenliği her zaman ilk sıraya koyan, koşan sporcuları değerli hissettiren bir ekipti Uzunetap.
Yüzlerce kilometre koşabilsek de, mental sağlığımızın bir süre sonra ayakta duramadığı zamanlarda bile tüm sporcuların bitiş çizgisine ulaşabilmeleri için güler yüzünü bir an olsun bırakmayan birlikteliğin adıydı ‘Uzunetap’.
Hayatın, 100 metre mesafelik bir hızla yaşanabilecek bir oyun alanı olmadığını; uzun bir etabın tüm yaşanmışlıklarıyla bitiş çizgisine ulaşılması gereken bir ultramaraton olduğunu bize Uzunetap gösterdi.
Adını yaşatan ekip, 10 yıl içinde sırtımda 12 kilo çanta ile etaplı koştuğum ilk ultra maratonumun da evidir benim için Uzunetap. Türkiye’ye bu branşı kazandırırken, evinde oturan birçok insana Tuz Gölü üstünde koşmanın hayalini kurdurttu. Geceden gündüze, gündüzden geceye birçok konseptli yarış ile insanların sınırlarıyla tanışmasına vesile olduğunuz için minnettarım. Nice beraber 10 yıllarımıza! ❤️

Daha fazla oku

”

İlk yarışlarımı Uzunetap ile koştum ve hala da yarışlarına keyifle katılmaktayım. Uzunetap, ilk yarış organizasyonu firmalarından biri olarak; her zaman koşucu odaklı, yarış kalitesinden ödün vermeyen bir şekilde hareket ediyor ve bizlere farklı ve güzel deneyimler sunuyor.

”

Uzunetap, benim için her zaman özel bir yere sahip olmuştur. Sayelerinde birçok ilki deneyimleme şansı buldum. En önemlisi, yurt dışında ülkemizi temsil etme ve bayrağımızı dalgalandırma onurunu yaşadım. Bu, hayatım boyunca unutamayacağım bir gurur kaynağı oldu.

Türkiye’de ultra maratonun bugün geldiği noktada Uzunetap’ın katkıları yadsınamaz. Ultra maratonun henüz yeni tanınmaya başladığı zamanlarda, Uzunetap düzenlediği başarılı organizasyonlarla bu sporun sevilmesini ve yaygınlaşmasını sağladı.

Bir not olarak eklemek isterim ki çok etaplı yarışların yeniden düzenlenmesini heyecanla bekliyoruz. Biz “eskiler” bu deneyimi yaşama şansı bulduk, ancak yeni başlayanların da bu eşsiz atmosferi tatmasını çok isterim.

Daha fazla oku

”

Türkiye'de arazi yarışı ve ultra maratonlar denildiğinde aklımıza ilk olarak Uzunetap gelmektedir. Uzun Etap, vizyonu ve profesyonel yaklaşımı ile ülkemizin en değerli doğa harikalarını sporcularla buluşturmuş, bu alanda öncü bir rol üstlenmiştir.

Hem bir koşucu olarak hem de uzun yıllar iş birliği yapma imkanı bulduğum bir iş profesyoneli olarak, Uzunetap ekibi ile yollarımızın kesişmiş olmasından büyük mutluluk duymaktayım. Ekibin çözüm odaklı yaklaşımı, güçlü iletişim becerileri ve yüksek iş disiplini, hem iş birliğimiz sırasında hem de bir sporcu olarak katıldığım organizasyonlarda bana büyük bir güven vermiştir.

Uzun Etap ekibinin proaktif ve esnek tutumu, iş birliğimizin uzun yıllar sürmesindeki en büyük etkenlerden biri olmuştur. Organizasyonlarda en küçük detayın bile özenle düşünüldüğünü ve sporcuların ihtiyaçlarının önceden planlandığını görmek, katılımcıların konforlu ve güvenli bir deneyim yaşamasını sağlamaktadır. Ayrıca, özellikle yarışların bitiş noktasında karşılaşılan coşku ve sıcak karşılama, Uzun Etap’ın sporculara verdiği değerin en güzel göstergesidir.

Daha fazla oku

”

Likya Yolu Ultra Maratonu’na ilk kez 2011 yılında katıldım. 240 kilometre, yedi gün, altı koşu etabı ve Likya Yolu işaretleriyle beni maceraya sürükleyen patikalar… Doğada kendi yeterliliği üzerinde kurulan serüven idi.

Hayatımın hem ilk patika koşusu hem de ilk ultra maratonu olduğu için yarışın başında engebeli arazi epey zorladı. Fakat etrafımdaki manzaralar, çadırdaki arkadaşlarımın ve organizasyonun verdiği sonsuz moral ve destek bitiş çizgisine doğru ilerlemek için güç veriyordu.

Ormanın penceresinden görünen ve güneşte mavi pırlanta gibi parıldayan deniz, uçlarına altın serpilmiş kule gibi yükselen dağlar… 240 kilometreyi bitirdiğimde bambaşka biriydim: fiziksel ve zihinsel olarak güçlenmiş, ruhsal olarak sıfırlanmıştım. Bakış açımı değiştiren ve hayatıma tamamen farklı bir yön veren bir maceraydı. Bundan sonra “Uzunetap”ın farklı yarışlarına katıldım ve her zaman kendimi benzersiz bir serüvenin içinde bulmuş oldum. İyi ki varsınız, hep beraber nice yarışlara ve organizasyonlara.

Daha fazla oku

”

Kendimizle olanların farkına vardığımız değişimlerin, dönüşümlerin yeridir Likya Yolu Ultramaratonu... Zorlu, uzun patikalar kendimize yolculuğumuzu başlatır ve yüzleşmelerle canımızı acıtır...

Bu anlarda belki hiç tanımadığımız, yalnızca aynı çadırı, aynı patikaları paylaştığımız kader arkadaşlarımız; anamız, babamız, çocuğumuz, eşimiz, yoldaşımız olur... İçimizde ne varsa aktarılır yanı başımızdakine, patikalara, dağlara, denizlere... Tanıyamayız kendimizi, bir başka oluveririz, utanır sıkılırız, “Nereden çıktı şimdi bu?” deriz; belki de en gerçek hâlimizdir bu... Duygular ifade bulur her adımda, her kilometrede. Ne varsa dökülür içeriden dışarıya, bazen acı olur, bazen gözyaşı, bazen gayret, bazen mağlubiyet... Özgürleşiriz ifade bulan duygularla, kendimize itiraflarla... Ve böyle olur her defasında, korkumuza rağmen cesaret eder, güçlenir, büyür, daha çok gelişiriz. Kendimizi ve etrafımızı daha iyi anlar, olanı kabulleniriz... Ve her şeye rağmen devam ederiz patikalara, dağlara... Tıpkı yaşamda, tıpkı Likya Yolu masalında olduğu gibi...

Bir varmış, bir yokmuş...
Bir zamanlar ölümlüye âşık olan güneş tanrısı Apollon’un ülkesinde yaşayan Likyalılar gibi, tarihin tozlu sayfalarındaki koşucular güneşin hiç batmadığına, kışların hiç üşütmediğine, turkuaz mavisinde deniz kızlarının gülümsediğine tanık olur, taşlı, karlı, dik yamaçlı dağlarda kartalların bulutlarla yarıştığını, aşağıda martı olup mavi denizlerde süzüldüğünü görürlermiş. Ölüler hiç ölmez, phoenix kuşuna dönüşür, Gelidonya Feneri’ne davet edermiş. Fenerin bir yanı kaybolan denizcilerin fısıltıları gibi rüzgârlı; diğer yanı hüzünle batan güneşte yüzleriymiş sanki bu büyülü yerde.

Telmessos’tan başlayıp Phaselis’te sona eren Likya Yolu Ultramaratonu masalındaki koşucular, değişik hayat hikâyeleriyle başlamış bu yolculuğa; kimisi kendinden kaçmaya, kimisi kendini bulmaya, kimisi büyük ödülü almaya gelmiş olsa da kader birliği yapmışçasına bu güzel masalı yazmışlar, kendilerini bekleyeni yaşamışlar, değişmişler, dönüşmüşler, Sokrates’in öğrencisi Theodekles gibi bir düşünüre...

Masala inanmayan, gerçekte olanı yaşayabilir mi? Kim bilir...

İşte böyle benim Likya Yolu masalım... Peki ya sizin masalınız?

Daha fazla oku